demony

Mojca

znalazłam to w necie:
Demony w świecie Słowian:
Wewnętrzny podział demonów przedstawiał się następująco: półdemony (czyli ludzie obdarzeni niesamowitymi mocami); demony domowe – z reguły przyjazne ludziom, wyobrażane pod postacią karła, skrzata czy krasnoludka; demony wywodzące się od ludzi zmarłych przedwcześnie lub gwałtowną śmiercią; demony doli, chorób i śmierci; oraz demony zła;

Do najbardziej rozpowszechnionych należały m.in. :
południce – inaczej: przypołudnice; były to demony przechadzające się po polach w trakcie żniw, napastujące pracujących w południe ludzi; zabijały ich lub okaleczały;
rusałki – istoty leśne, polne lub wodne; wyobrażane pod postacią młodych, pięknych dziewcząt; stanowiły zgubę dla młodzieńców i mężczyzn;
rodzanice – demony losu, zwykle niewidzialne, towarzyszące człowiekowi przez całe życie;
obłoczniki – istoty półdemoniczne lub demony powietrza sprowadzające burzę, grad i deszcz;
sziszimory – złe duchy domowe o postaci małej, niewidzialnej kobiety; wrogie w stosunku do mężczyzn, zwierząt domowych;
czarownice – istoty półdemoniczne, szkodzące ludziom na dwa sposoby: pośrednio np. powodując susze lub powodzie, bezpośrednio-np. poprzez wywoływanie chorób; mogły wcielać się w zwierzęta, najczęściej żaby, ropuchy i ćmy; szczególnym rodzajem czarownic były strzygi, żywiące się krwią i ciałem ludzkim;

licho – zły demon lasu;
wampiry (wąpierze) - demony, duchy osób zmarłych pastwiące się nad żywymi;
Wiara w te postacie, głęboko zakorzeniona w świadomości ludzi, utrzymała się przez wieki w zabobonach ludowych, czego przejawem może być obecność w baśniach nimf, baba jagi czy wilkołaków.